fbpx
Selecteer een pagina

Zie je door jouw onvervulde kinderwens op

tegen de Sinterklaastijd?

Volgende week is het weer zo ver en komt de Sint naar Nederland. De goed heilig man zal dit jaar bij zijn intocht een minder feestelijk onthaal krijgen dan we gewend zijn, maar voor vrouwen met een onvervulde kinderwens is dit sowieso meestal niet echt de fijnste periode van het jaar.

Vol verwachting klopte mijn hart

Ik kan me nog herinneren dat ik toen ik net een jaartje verkering had met mijn lief (oef, dit is alweer 12 jaar geleden), we op de zaterdag van de intocht loempia’s hadden gehaald op de markt en samen de intocht op tv hebben zitten kijken. Dit was de eerste en ook meteen de laatste keer in mijn volwassen leven dat ik hiernaar gekeken heb. Nog nooit had ik die behoefte gevoeld. Maar toen wilde ik wel kijken en had hierbij stiekem in mijn achterhoofd dat ik eindelijk de man in mijn leven had waarmee ik graag kinderen wilde en dat maakte dat ik een soort verwachtingsvolle spanning voelde terwijl we samen bij de tv onze loempiaatjes op zaten te eten. Zouden we over een tijd met z’n drietjes of misschien wel viertjes naar de intocht kijken…?

Zonder gezin geen familiefeest

Nee dus. In de jaren die volgden stelden we onszelf iedere keer voor: volgend jaar zijn we met z’n drietjes en vieren we voor de eerste keer Sinterklaas als gezin. Tot die tijd zouden we er niets aan doen. We gingen ook niet naar mijn ouders of schoonfamilie. Mijn schoonzus heeft pakjesavond alleen met het gezin gevierd en bij opa en oma was het altijd voor de kleintjes, dus hier hebben we nooit onderdeel van uitgemaakt. Wat mij betreft ook helemaal prima, want ik zat er ook niet echt op te wachten. Toen de kinderen eenmaal wat ouder werden hebben we een paar keer surprise met mijn schoonfamilie gedaan, maar hier werden Rob en ik niet echt blij van, dus dat was al snel weer over. Tot teleurstelling van mijn schoonzus, die zo ontzettend haar best deed om ons erbij te betrekken. Super lief en hier ben ik haar ook heel dankbaar voor.

Wegstoppen onder een deken

Laatst hoorde ik van een vrouw met een onvervulde kinderwens dat ze zichzelf op pakjesavond het liefst onder een dekentje verstopt met een flinke bak cookie dough. Ze weet inmiddels een aantal jaren dat zij en haar man nooit hun eigen kinderen zullen kunnen verwennen met Sinterklaas. Dat ze nooit de verrukte gezichtjes van hun kinderen zullen zien op het moment dat ze ’s morgens een cadeau in hun schoentje vinden. En dat doet pijn. Zo ontzettend veel pijn. En ieder jaar voelt ze die pijn opnieuw en heeft ze het idee dat ze deze ‘feestmaand’ moet zien te overleven.

 

 

Verstoppen of verzuipen

Het hebben van een onvervulde kinderwens is voor de meeste vrouwen traumatisch. Wanneer gebeurtenissen in ons leven en de bijkomende emoties te heftig voor ons worden hebben we over het algemeen twee reacties. Of we duwen onze emoties weg door afleiding te zoeken in andere dingen, óf we voelen ons slachtoffer van de situatie en verliezen onszelf in onze emoties. Beide reacties leiden tot een kinderwenstrauma. Ik zie heel veel vrouwen vanuit hun angst om zichzelf te verliezen in de pijn van hun onvervulde kinderwens, juist de afleiding zoeken en dus hun emoties wegduwen. Dit werkt voor een bepaalde tijd waarschijnlijk heel goed, maar als je dat te lang volhoudt zul je steeds meer uitnodigingen van het leven ontvangen om uiteindelijk toch het gevoel toe te laten. Want gevoel wil gevoeld worden. En hoe meer en hoe langer jij deze uitnodigingen negeert, hoe duidelijker de boodschappen worden. Tot je uiteindelijk alsnog overspoeld wordt en precies datgene gebeurt waar je zo bang voor was.

Het kan ook anders

Maar gelukkig kan het ook anders. Je hoéft jezelf niet te verstoppen voor je pijn en je hoeft er ook niet in te verzuipen. Om erachter te komen welke andere mogelijkheden je hebt neem ik je even mee naar de natuur.

Leren van de natuur

Het ene moment staat een groep impala’s rustig te grazen en ineens worden ze opgejaagd door een cheeta die uit de struiken springt. Ze moeten snel reageren en slaan op de vlucht. Wanneer een impala achtervolgt wordt door een cheeta laat hij zich een splitsecond voordat de cheeta hem te pakken heeft zich in overgave voor de dood op de grond vallen. Hij doet niet alsof hij dood is, maar hij is instinctief in een ander bewustzijnsstadium terecht gekomen waardoor hij niet hoeft te lijden op het moment dat hij verscheurt wordt door de cheeta. Maar dit is niet de enige reden. Misschien sleept de cheeta het dier mee naar een veiligere plek om het later op te eten, of naar zijn leger om het met zijn jongen te delen. Als de impala op een onbewaakt moment wakker wordt, kan hij er snel vandoor gaan om zichzelf in veiligheid te brengen. Zodra het gevaar geweken is zal hij de sporen van de ervaring van zich afschudden en daarna weer verder gaan alsof er niks gebeurd is[1].

Ontladen van energie

Doordat de impala na zijn shocktoestand zichzelf ontlaadt van de energie die is ontstaan tijdens deze levensbedreigende ervaring slaat hij de angst voor pijn dus niet op in zijn systeem. Hierdoor hoeft hij ook geen ingewikkelde emotionele structuren op te bouwen om zichzelf hiertegen te beschermen. Hij vertrouwt op zijn instinctieve reactievermogen die alle reptielen, zoogdieren en ook wij in onze hersenen in geprogrammeerd hebben. Nu is het niet zo dat een onvervulde kinderwens een direct levensbedreigende situatie met zich meebrengt, maar het heeft wel een traumatische impact op verschillende niveaus van het leven. Wanneer de energie van angstige en emotionele ervaringen niet ontladen en verwerkt worden, ontstaan er energieblokkades in ons lichaam. En dat is waardoor kinderwenstrauma’s ontstaan. De sleutel van het healen van een kinderwenstrauma zit hem in het ontladen van de geblokkeerde energie. En dit kun je op vele manier doen.

Van emotionele gevangenis naar emotionele vrijheid

De wijsheid van de natuur is gebaseerd op 6 natuurlijke levensprincipes en één van deze principes is dat de soorten die slim inspelen op veranderende omstandigheden het beste gedijen[2]. Als we dit vertalen naar een kinderwenstrauma is het feit dat jouw kinderwens niet in vervulling gaat, de verandering waar je op in kunt spelen. Jouw toekomstbeeld als moeder is namelijk in duigen gevallen en om weer gelukkig te kunnen worden is het dus belangrijk dat je leert hier op een voor jou passende manier mee om te gaan.

Als je een kinderwenstrauma hebt, zit je gevangen in je eigen emoties doordat energie geblokkeerd is. We hebben hiermee onze energie gevangen gezet in onze emotionele gevangenis. Om onszelf hieruit te bevrijden is het belangrijk dat we onze energie en emoties vrijlaten en dat kunnen we alleen als we bereid zijn naar de tralies van de gevangenis te gaan en de sleutel in het slot te steken, deze om te draaien en de deur te openen. Dit is mega spannend, maar ook hierbij kunnen we weer leren van de natuur.

Vertrouw op je veerkracht

Want in de natuur draait het om vertrouwen op jouw eigen veerkracht om weer terug te veren nadat je jouw emoties de vrijheid hebt gegeven. Kijk nog maar eens naar het voorbeeld van de impala, die vertrouwt op zijn instinctieve reactievermogen en daardoor na een stressvolle situatie waarin zijn leven op het spel stond, weer zonder trauma verder kan alsof er niets gebeurd is.

Diversiteit

Een ander punt wat de natuur ons leert is dat het belangrijk is om verschillende manieren tot je beschikking hebben om met veranderende omstandigheden om te kunnen gaan. Dit betekent dat je jouw kinderwenstrauma op verschillende manieren en niveaus kunt healen en dat het belangrijk is dat je deze manieren gaat verkennen zodat je een mooie mix van methoden tot je beschikking hebt. Met deze niveaus bedoel ik fysiek, mentaal, emotioneel, energetisch en spiritueel. Pas als jij jouw kinderwenstrauma op al deze niveaus geheeld hebt, kun je zeggen dat je holistisch geheeld bent en dat is nodig om weer duurzaam geluk in je leven te kunnen creëren.

Transformatie door zelfvernieuwing

Het maakt niet heel veel uit wat je doet, als het maar bij je past en jij je er prettig bij voelt (ook al zal het proces niet altijd gemakkelijk zijn). Je hoeft het niet alleen te doen. Er zijn een aantal kinderwenscoaches in Nederland met allemaal hun eigen specialiteit en methode. Kijk eens rond om erachter te komen wie en wat bij je past. En of je nu voor mij of een andere coach kiest, zorg ervoor dat het iemand is met de juiste kwalificaties en bij wie je jezelf kunt zijn.

Dit is zo ontzettend belangrijk omdat alleen die gekwalificeerde hulpverleners en methoden waarvan jij voelt dat ze bij je passen, jou zullen helpen om dichtbij jezelf te blijven. Want wanneer jij dichtbij jezelf kunt blijven terwijl je aan zelfvernieuwing doet, hoef je niet te veranderen in een ander persoon, maar transformeer je jezelf tot de beste versie van jezelf.   

Als jij jezelf kunt healen vanuit deze natuurlijke levensprincipes, ga je jezelf weer vrij voelen en worden die decembermaanden met Sinterklaas en kerst ook voor jou weer een fijn feest vol warmte en liefde voor jezelf en je dierbaren. Voor de rest van je leven.

0 reacties

Gebruikte bronnen:

[1] Levine, P. (2007). De Tijger Ontwaakt, Traumabehandeling met Lichaamsgerichte Therapie. Haarlem: Uitgeverij Altamira.

[2] Biomimicry 3.8. (2016). Biomimicry DesignLens (pp. 1–17). pp. 1–17. Geraadpleegd van http://biomimicry.net/about/biomimicry/biomimicry-designlens/

Copyright @2020 Miranda Bens, Natuurlijk in Verbinding

Kvk: 73627364

BTW-id: NL001765068B54

e-mail: miranda@natuurlijkinverbinding.nl